Er is geen perfecte wereld die is gevuld met bloementuinen en de zon die iedere dag schijnt waarvan ik de warmte kan voelen op mijn huid met een vogelzang als achtergrondmuziek en het water die kabbelt in een beekje die over de uitstekende keien vloeit…
Het is voor mij een wereld waar ik in kan wegdromen wanneer ik mijn ogen sluit, wanneer de prikkels die ik heb opgevangen gedurende de dag mij hebben overspoeld om rust te brengen in mezelf.
Het is mijn moment om even uit te zoomen en drukke gedachtes, gepieker en zelfs angst even parkeer, tijdig de pauzeknop indruk…
Het onderzoeken van wat ik vanbinnen voel en hoe mijn lichaam voelt, is moeilijk voor mij als HSP’er met een zwaar PTSS, eerlijk.
Ik leef te veel in mijn hoofd en moet nog leren meer voeling te krijgen met mijn lichaam en hetgeen rondom mij gebeurt.
Dit oefen ik door mijn ogen te sluiten en simpel te voelen, het bewandelen van een blote voetenpad bijvoorbeeld.
De overlevingsmodus heeft afgelopen jaren te veel aangestaan en staat automatisch telkens aan het roer van mijn schip, mijn schip die verschillende ankers heeft uitgegooid in de loop der jaren die me beletten verder te kunnen varen.
De overlevingsmodus heeft een bijzonder sterke kracht en ontzettend veel controle over mij als persoon, hoe ik denk, redeneer, omga met situaties en hoe ik emoties kader inclusief emoties en gedragingen van anderen.
Dat is logisch omdat het vaak het enige was die er iedere dag voor me klaar stond wanneer ik zoveel moest trotseren in mijn leven en chronisch ziek worden was daar slechts één van.
En ik probeer nog altijd te begrijpen waarom mij deze taak werd gegeven, ik plots dagelijks de opdracht kreeg om voor het meest normale te knokken: leven.
In de toekomst, wanneer mijn acceptatie is voltooid in het hoe en waarom, zal me dat meer verlichting brengen en voornamelijk rust.
Mijn geest heeft ontzettend hard geleden die mijn lichaam maar telkens meesleepte en zo een even groot slachtoffer is geworden, er waren geen grenzen want daar was geen mogelijkheid voor en doorgaan was de enige optie die telkens voor ogen lag.
Het doel werd voor geen seconde losgelaten en ik was vergeten rekening te houden met het gevolg van wat het met mij kon doen, mezelf verliezen terwijl ik zelfs niet eens wist wie ik was, ik kon geen duiding geven aan mijn eigen bestaan.
Ik begreep maar niet wie ik was, waarom ik me telkens anders voelde heel mijn leven lang van kinds af aan, waarom ook alles zeer gedetailleerd door mijn ogen waargenomen werd, ik zoveel aanvoelde, snel overstuur kon geraken maar veel voeling had met de emoties van anderen om me heen gepaard gaande met de valkuil om deze telkens probeerde mee te dragen.
Het absorberen als eens spons en met anderen mee lijden in plaats van mee te leven…
De grens is telkens dun en moeilijk herkenbaar, bouw een filter om je heen maar geen muren, want ook dat is een valkuil.
Hoe hobbelig het pad des levens mag zijn wordt voornamelijk bepaald door eigen gedragingen, hoe je er als persoon mee omgaat.
Je kiest niet altijd hoe het leven loopt, maar wel hoe je er zelf op reageert en mee omgaat.
Dát is het verschil tussen wat je wel of net niet kan controleren.
De kunst is om eigen emoties de juiste sturing te geven, in de juiste richting, daar naar waar je wil zijn in de toekomst.
Ik ging voluit rechtdoor wat er ook op mijn pad kwam, ik had een doel voor ogen en verloor deze geen seconde uit het oog, in welke situatie dan ook.
Telkens wanneer mijn pogingen mislukten, veranderde ik van tactiek en ging net zo lang door tot ik de juiste had en zo alles geleidelijk aan op zijn plaats viel. Het kostte me jaren maar ik kan nu trots zeggen dat ik tevreden ben met waar ik nu sta in mijn leven, op de goede weg met nog veel ruimte voor verbetering, groei beter gezegd.
Mijn fout was hierin mezelf te verliezen en de automatische piloot mijn cockpit had overgenomen zoals ik eerder al zei.
Maak niet dezelfde fout en parkeer gedachtes en angst tijdig, treed uit je hoofd en creëer voeling met wat er is om je heen.
Koppel jezelf even los en maak connectie met de natuur, laadt je batterij even op waardoor je nadien weer productiever en objectiever kan zijn.
Plant de zaadjes waarvan je wil dat ze groeien en zorg er tijdig voor om het onkruid te wieden, laat je bloementuin niet overwoekeren door te veel onkruid, wanneer onkruid gaat overwoekeren (negatieve gedachten en angst) gaat dit overheersen en uiteindelijk de controle overnemen van je prachtige bloementuin.
Wees waakzaam over jezelf, zorg voor jezelf en meest van al: wees aardig voor jezelf.
Maak er een gewoonte van om positieve gedachten te creëren in plaats van negatieve (autosuggestie).
Neuroplasticiteit of een neuro linguïstisch programma kan je hierbij helpen.
Think and grow rich - Napoleon Hill
(Nederlandse vertaling door Michael Pilarczyk
Citaten die worden vermeld op deze pagina komen ook uit dit boek.
‘Met mij gaat het goed’ en je hoort het jezelf zeggen terwijl je je vanbinnen voelt schreeuwen.
Niemand kan begrijpen wat je doormaakt en dan is het makkelijker om gewoon ‘prima’ te zeggen.
Je liegt voor de buitenwereld maar laat dat je nooit definiëren op wie je werkelijk bent.
Het is ook een copingsmechanisme dat diepgeworteld zit en soms maakt net dat het iets makkelijker en dat is volkomen begrijpelijk.
Je voelt zoveel fysieke ongemakken waar je dagdagelijks mee te maken hebt, emoties die er vervolgens mee gepaard gaan.
Het valt moeilijk te omschrijven omdat je zelf al overspoeld wordt met dit geheel die ook zo ontzettend beladen is met prikkels die van alle kanten komen en blijven komen, kunnen veranderen…
Dag tot dag, minuut tot minuut kan alles plots zo verschillend zijn en je zelf van de éne uiterste in de andere valt.
Het is onmogelijk alles in klare taal te verwoorden waardoor de gevangenschap in je hoofd toeneemt, je als het ware gevangen houdt want je neemt alles waar wat er in je mind en lichaam gebeurd maar je kan ze niet delen of weet niet hoe.
Dat is ontzettend zwaar en voelt heel eenzaam.
Alles gebeurt ten slotte vanbinnen in je lichaam en in je hoofd en er valt langs de buitenkant niets aan te merken.
Het is voor buitenstaanders erg moeilijk om te begrijpen dat er iets mis is, of er überhaupt iets mis is en vraagt veel empathisch vermogen van die persoon.
Zeker wanneer je lijdt aan één of meerdere zeldzame aandoeningen, dat maakt het allemaal nog eens zo ingewikkeld.
Want het komt niet vaak voor, en de medische wereld heeft zelf niet alle antwoorden in pacht, en sterker nog: er is geen vastomlijnde behandeling of genezing.
Het is ook te complex om eerlijk te zijn en mensen zijn vatbaar voor negatieve prikkels want het stemt niet overeen met hun eigen gevoel of perceptie van de wereld waarin het normale door de maatschappij erin wordt geramd en ook al van jongs af wordt voorgekauwd, het “normale” van gezond zijn, naar school gaan, later gaan werken en een gezin stichten…
Alles wat buiten deze lijnen valt is haast onacceptabel of abnormaal, noem het ondermaats voor mijn part.
Er lijkt mij een ernstig tekort te zijn van mensen met een hoog empathisch vermogen waarin hun liefde voor iemand met chronische ziekte overvloeit en zich engageert om hier meer over te willen weten, helpen en voelen en ook deze personen durven liefhebben.
Een persoon die lijdt aan een ernstig tekort van empathie, inlevingsvermogen en het gebrek van het in staat zijn te ervaren van (eigen) emoties en voeling te maken met anderen heeft de grootste onzichtbare beperking ter wereld naar mijn mening.
Het soort mensen die wel over deze vermogens beschikken met deze innerlijke eigenschappen zijn zeer zeldzaam en je bent gezegend als je zo’n persoon hebt in je leven als vriend, partner, moeder, broer of zus…
Sta daar even bij stil want dat nuanceert de harde realiteit rondom jezelf een beetje.
Er is geen goed of kwaad der personen in dit verhaal, het is een kwestie van je te omringen en open te stellen bij de juiste personen, die jouw duisternis wat licht geven, de steun en kracht om door te gaan, alleen maar redenen om ten volle te leven.
En hierbij geraak ik op het stuk dat ik voor mezelf erg ontzettend gezegend ben met een liefdevolle partner en mijn kinderen, mijn rode draad door het leven.
Ik ben dankbaar voor de lotgenotengroepen op Facebook, ik zou me amper raad weten zonder.
Niet alleen het (emotioneel) contact maar ook de steun, hulp en herkenning die op welk vlak dan ook levens kan redden, voornamelijk daar waar artsen de bal nog vaak mis slaan want net zoals onze maatschappij hebben artsen hun eigen maatschappij waarin alle letters binnenin het boek moeten staan en alles wat daar uit valt wordt niet herkend of afgeschreven.
Sterker nog, worden de fysieke klachten psychisch genoemd, in deze moderne geneeskunde gebeurt dat helaas nog veel te vaak en dan is het moeilijk om daar nog boven te staan, sterk in je schoenen te staan, want zij bepalen je levenskwaliteit, zij moeten ons helpen te achterhalen wat er mis is en ons hierin helpen, de faling hierin is nog veel te groot, hun Ego is te groot...
God wat het ik daar jaren onder geleden en heeft het bijgedragen aan de ontwikkeling van- en ook. een onderdeel van mijn PTSS en angststoornis.
Ik heb telkens de ene arts na de andere afgeschuimd en telkens meteen ontslagen als deze me niet kon helpen, een arts die ik uitkies en betaal moet me helpen en als diegene hierin faalt houdt het verhaal op.
Het kostte me jaren maar mijn volharding en doorzettingsvermogen, vechtlust en de wil om te leven hebben gewonnen, uiteindelijk.
De valkuil voor mij hierin was (en nog beetje is) dat ik niet weet wanneer het tijd wordt die overlevingsmechanisme uit te zetten want dat is het enige ik ooit in mijn leven heb gekend, het enige dat vertrouwd voelde en me nooit in de steek heeft gelaten.
Maar het wordt tijd om zelf bewust te gaan leven, zelf het roer in handen nemen van mijn schip, dit met kleine stapjes, het is een onderdeel van een breed herstelproces.
En dat is best beangstigend in het begin…
De weg naar vrijheid met talloze opportuniteiten en mogelijkheden, wanneer er deuren zich sluiten openen er nieuwe.
Mijn gouden tip voor iedereen die lijdt aan één of meerdere chronische aandoeningen is om jezelf hierin te verdiepen, doe het nodige opzoekwerk en blijf in de juiste context, raak niet angstig aan het typerende Dr Google die op de proppen komt met de meest beangstigende theorieën.
Lees medische wetenschappelijke onderbouwde stukken en studies, niet zomaar een stukje tekst van één of andere website, blog of wat dan ook.
Maar echt online geplaatste literatuur en de beste hierin is deze die in het Engels is gepubliceerd.
Ook internationale Engelstalige lotgenoten groepen staan meestal paar stappen verder en hebben een groter publiek over de desbetreffende aandoening.
Voorzie jezelf van zoveel mogelijk informatie, onderbouw je eigen dossier en maak dit bespreekbaar bij je eigen arts en ga net zolang door totdat je een arts hebt gevonden die luistert en je wil helpen.
Die angst komt van mij
Eerlijk is eerlijk, die angst komt van mij en is ontstaan in mijn eigen gedachten.
De perceptie van de objectiviteit en subjectiviteit werd steeds vager waardoor angst zich groter maakt en zich telkens meer manifesteert op elk willekeurig moment van de dag maar meestal wordt geactiveerd door een trigger.
Deze trigger is meestal iets waar de angst op gebouwd is, wanneer dat dreigt realistisch te worden, wordt dat meteen geactiveerd zoals een brandalarm die afgaat wanneer deze rook detecteert maar brandt het daardoor dan systematisch of kan het ook iets anders zijn?
Kan rook enkel maar rook zijn, terwijl het gezegde luidt: ‘waar rook is, is vuur’?
Angst is een mindset waar je controle over kan krijgen en sturen.
Gedachten vertalen zich in fysieke equivalenten:
De wereld bestaat uit 2 dingen: energie en materie, ze kunnen niet gecreëerd of vernietigd worden.
Het leven kan, net als andere vormen van energie verschillende overgangsprocessen doormaken of veranderen maar nooit niet ophouden met bestaan.
Bijvoorbeeld: de dood is slechts een overgang.
Als er niets is na de dood, behalve een eeuwige diepe slaap, is er niets om bang voor te zijn.
Als je deze logica kan aanvaarden hoeft er geen angst voor de dood meer te zijn.
Ik betreur het onderwijssysteem waarin angst, depressie en het gewicht van de wereld niet wordt geëduceerd om weerbaarheid op te bouwen en waarin het zelfvertrouwen wordt ontwikkeld en vervolgens wordt beschermd.
Niet iedereen groeit op in een veilig en liefdevol gezin.
Je wordt een soldaat die de grens van zijn eigen bestaan moet bewaken, zo hoort het niet te gaan in dit leven.
En het spijt me als dit jou is overkomen, maar er is een herstelproces, je moet enkel het beginpunt trachten te vinden samen met de richtingsaanwijzers die je hierin begeleiden.
Problemen ontstaan in eigen gedachten.
De meeste zorgen voor doemscenario’s die je bezig houden komen voort vanuit verbeelding.
Hoeveel keer zijn zulke scenario’s al werkelijkheid geworden?
Als je blijft hangen in gepieker of gefixeerd bent op ‘een probleem’ koester je het negatieve.
Een probleem is zoals een vraagstuk waarvoor er nu nog geen oplossing is, volgens de Boeddhistische denkwijze zijn het leermeesters.
Het probleem zal zich blijven aandienen op je pad totdat er een oplossing voor is gevonden.
Tot je hebt aangetoond dat je de les begrepen hebt.
Om zo nieuwe obstakels te overwinnen.
Dit hoort bij je persoonlijke groei en leren.
Eerste hulp bij angst-
Introspectie:
Stel jezelf de juiste vragen.
Waar ben ik werkelijk bang voor?
Waarom denk ik dit en waar komt het vandaan?
Bovenal, is het waar?
- Angst is een natuurlijke reactie op gevaar.
Dreigt er gevaar?
Vervang de gedachte in iets positief en train je brein naar positiviteit en minder angst of negatieve gedachten (autosuggestie).
Wat je aandacht geeft groeit, jij plant de zaadjes voor de toekomst, wees er voorzichtig mee.
De werkplaats van de duivel…
De ontvankelijkheid van negatieve gedachtes.
Je dient een mindset te creëren die je beschermd tegen negatieve invloeden.
De meest voorkomend zwakte is de gewoonte om je bewustzijn open te stellen voor negatieve invloeden.
Het is het kwade waaruit hun ongecontroleerd gedrag ontstaat (conditionering).
Laat je niet van de wijs brengen door willekeurige, niet onderbouwde meningen van anderen, het deukt in je zelfvertrouwen en eigenwaarde. Niet doen.
“Vanuit stilte ontstaat de formule om mijn zwakte om te zetten in een kracht.
En raak ik meester over wat ik bezit.”
“Het is een eigen keuze wat ik doe met wat mij gegeven wordt in dit leven:
Ik onderzoek, leer het mezelf, word er meester in en deel mijn ervaring met anderen”
“Mijn levenskracht is mijn meesterschap waar ik in uitblinkt in deze grote wereld.”
(herbeleving van trauma’s)
Tijdens de nacht is ons brein hard aan het werk door de prikkels die overdag zijn opgedaan te verwerken, rangschikken terwijl je lichaam vredig rust en zich hersteld, energie wordt weer opgebouwd om aan een nieuwe dag te beginnen.
Een bijzondere cyclus van het lichaam en geest.
Maar wat als deze wordt verstoord door angst of nachtelijke dromen?
Een overprikkeld brein dat niet tot rust kan komen blijft in een maalstroom van gedachten, angst dat verder is gegroeid vanuit een trauma.
Die zo de nachtrust verstoord en je lichaam op termijn zo uitput en de dagen weken voelen om door te komen, je lichaam als het ware moet voort slepen om maar rond te geraken.
Een angst of trauma kan zo diep geworteld zijn, en je hoeft er zelfs niet bij stil te staan, ook zonder jouw weten kunnen angsten en trauma’s zich manifesteren in je diepe onderbewustzijn, helemaal vastgeroest.
Je draagt veel bagage met je mee en de rugzak wordt telkens zwaarder en zwaarder omdat het lichaam ook hierbij telkens maar meer wordt uitgeput, je emotionele bagage dagelijks met je mee torst.
Het lijkt alsof je blijft absorberen maar niets los laat.
Ook dat is een heel proces van herstel, leren herkennen, accepteren en vervolgens loslaten.
Actief verwerken van een diepgewortelde trauma met behulp van een therapeut kan hierbij helpen en eventueel een slaapcoach is hierbij ontzettend van belang.
Het toelaten van je emoties bij een bepaald trauma is een belangrijke stap, deze herkennen en accepteren.
Het is oké om te voelen wat ik voel hierbij, het is oké om hier bepaalde emoties bij te hebben.
Het is oké dat dit nu aanwezig is en ik hierbij stil sta en hoe zou ik me voelen als ik deze los laat en gewoon tot rust kom?
Focus je op hetgeen je wél wilt, herschrijf je eigen gebeurtenissen of angst in iets positiefs en geloof daar in.
Oefen je mind (brein) om ontvankelijk te leren zijn voor positieve gedachten en prikkels.
Zet een zacht muziekje op als achtergrond, of beluister een audioboek/podcast, alles waar jij mee tot rust kan komen.
Meditatie, ademhalingsoefeningen of zelfreflectie voor het slapen gaan helpt om rust in het lichaam en geest te creëren.
Creëer een rustige slaapomgeving, en mijd voor het slapengaan stimulerende middelen zoals caffeine en ook prikkels van onder andere schermen (tv, gsm, tablet).
'Wat je denkt te zien voor in de toekomst is nog onbeschreven
Er zijn oneindige mogelijkheden in de toekomst die constant verandert
Elke beslissing die je neemt creëert een ander alternatief
De toekomst is nog niet geschreven
Je moet je focussen op het hier en nu
Je leven leiden'
Leer jezelf om te stralen in je eigen licht.
Niemand kan dit voor jou doen.
Doe wat je graag doet, maak voor jezelf een vastomlijnd doel en bepaal heel gedetailleerd de stappen die je moet ondernemen om daar naartoe te werken.
Wees onvoorwaardelijk toegewijd en geloof in jezelf en laat niets of niemand van je pad brengen.
Er is geen faling onderweg naar je doel, wanneer iets niet gaat zoals je wil verander je stap maar nooit je doel.
Wanneer iets mislukt wil het ons vaak iets zeggen, iets waaruit je kan leren en verandering nodig is.
Vastberadenheid wint uiteindelijk altijd…
Als HSP’er heb je zoveel kracht en potentieel in jezelf zitten, haal deze naar boven en gebruik het voor alles wat je wil bereiken, voor alles wat je wil doen.
Ook je zwakte is een kracht, benut deze ten volle in je eigen creativiteit.
Vroeg of laat kom je de juiste personen tegen, zelfs tijdens je proces ontmoet je misschien nieuwe mensen, mensen die beter aansluiten bij jou waar je verbinding mee kan maken, voeling mee hebt en een band mee kan opbouwen.
Mensen die je ondersteunen, kunnen helpen je te brengen daar waar je wil zijn.
Ons pad is ondoorgrondelijk, waar we geen controle over hebben, waar je wel controle over hebt is hoe je jouw pad bewandeld en wat je ervoor doet.
Jij bent de enige persoon die jezelf nodig hebt, sta in je eigen kracht.
Positieve mindset zorgt voor een aaneenschakeling van zoveel andere toekomstgerichte positiviteit.
Wat je aandacht geeft groeit, dus ook positiviteit, de wet van aantrekkingskracht.
Trek de juiste personen naar je toe, door te zijn wie je wil zijn.
En laat diegene die je in je dagelijks leven belemmeren of je energie leegtrekken achter je, laat los om nieuwe en betere dingen te omarmen.
Wees niet bang voor verandering, ook al is het beangstigend, soms heb je in het leven risico’s nodig om te kunnen groeien, leren, de dingen vanuit een andere hoek te bekijken.
Dit vraagstuk is erg snel opgelost:
bij jezelf.
Richt je aandacht op wat wél kan, niet op je beperking(en).
Denk in mogelijkheden en niet in beperkingen, leg verlangens niet aan de kant door beperkt te denken, excuses te verzinnen voor jezelf want je bent zelf veel meer waard dan dat.
De kwaliteit van je leven wordt voor een groot deel bepaald door je gedachten en emoties.
De betekenis die je er aan geeft aan een ervaring of gebeurtenis creëert een emotionele gedachte die je ervaart als jouw waarheid.
Wat gebeurt er met je emoties als je verwarrende vragen stelt aan jezelf?
Blijf je telkens het verleden herkauwen waarom je het niet anders hebt gedaan?
Geniet van wat er wel is en stop met jezelf te pijnigen, onderneem iets en vul die leegte op.
Gerichte aandacht, keuzes maken en prioriteiten stellen en zorgvuldig omgaan met je tijd.
Besteed je tijd aan wat jij belangrijk vind.
Te weinig hebben van tijd is een eigen perceptie/opvatting.
Doe alles zoveel mogelijk met je volledige aandacht en doe alles wat nodig is!
Doemdenken legt je lam en het enige dat verandert is jouw beleving, er verandert feitelijk niets aan de situatie.
Zolang jij jezelf niet verliest, emotioneel, in een vals sentiment en de weg kwijt raakt in het labyrint van negatieve gedachtepatronen.
Het leven is een schaakbord en de speler tegenover je is de tijd.
Als je aarzelt voordat je een zet doet of niet tijdig reageert worden je pionnen door de tijd van het bord geveegd.
Je speelt tegenover een tegenstander die besluiteloosheid niet tolereert.
Dit leven heeft een deadline, het einde komt elke minuut dichterbij.
Alles is altijd in beweging, alles verandert en alles gaat voorbij.
Alles wat nu van jou is, is straks van een ander.
Wat ga je doen met de tijd die jou is gegeven?
Alleen de liefde en de stilte zijn onsterfelijk.
Geniet van je tijd hier en vertrouw op de reis.
"ℒ𝓊𝒾𝓈𝓉𝑒𝓇 𝓃𝒶𝒶𝓇 𝒿𝑒 𝒾𝓃𝓃𝑒𝓇𝓁𝒾𝒿𝓀 𝑔𝑒𝓋𝑜𝑒𝓁, 𝒷𝓁𝒾𝒿𝒻 𝒾𝓃 𝒿𝑒 𝑒𝒾𝑔𝑒𝓃 𝑒𝓃𝑒𝓇𝑔𝒾𝑒 𝑒𝓃 𝓌𝒶𝒶𝓇𝒹𝑒."
𝐿𝑖𝑒𝑓𝑠, 𝐻𝑆𝑃𝑚𝑒𝑖𝑠𝑗𝑒
𝒩𝒶𝓅𝑜𝓁𝑒𝑜𝓃 𝐻𝒾𝓁𝓁
Copyright 2023 © Alle rechten voorbehouden.